วันศุกร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

วันเกิด

ถึงวันเกิดก็รับรู้ตูเริ่มแก่.....
เพราะคืนวันผันแปรแม่เจ้าเอ๋ย
เวลารีบเร่งไป กระไรเลย
ผิวที่เคยเรืองรอง เริ่มโรยรา

ถึงวันเกิดก็รับรู้ตูเริ่มเก่า.....
พอยิ่งคิดคิดยิ่งเศร้าเศร้าเป็นบ้า
ส่องกระจกก็เริ่มเห็นรอยตีนกา
ขึ้นมาเกาะหางตา ตกกะใจ

ถึงวันเกิดก็รับรู้ตูเริ่มแก่.....
ต้องดูแลความสาวฉุดเอาไว้
เครื่องสำอาง ดีดีอยู่ที่ใด
ประทินโฉมประโคมใส่ไม่ยั้งมือ

ถึงวันเกิดก็รับรู้ตูเริ่มเก่า.....
กระจกเงามองดู นั่นตูหรือ?
ตะก่อนเคยเริ่ดล้ำคนร่ำลือ
เคยมีชื่อเป็นสาวเปรี้ยวก็เหี่ยวลง


ถึงวันเกิดก็รับรู้ตูเริ่มแก่.....
เพิ่งมะวานแท้ๆไม่ลืมหลง
ยังเป็นสาวพราวพราย ชายยังคง
มาตามส่งตามรับ กลับไป-มา

ถึงวันเกิดก็รับรู้ตูเริ่มเก่า.....
โอ้พระเจ้า จำต้องไป ยกใบหน้า
จะยกแก้มยืดคางดึงหางตา
ทั้งต้นคอ หมอเจ้าขา อย่าละเลย

ถึงวันเกิดไม่อยากเก่า.....ไม่อยากแก่
ตัวเลขแม้จะมากไป ทำใจเฉย
อยากลบเลขออกบ้าง เหมือนอย่างเคย
พิโธ่เอ๋ย หากลบไป ไม่สมจริง

ถึงวันเกิดไม่อยากแก่.....ไม่อยากเก่า
โรคก็มารุมเร้า เจียนรุ่งริ่ง
ได้โปรดนะคุณหมอ ขอพึ่งพิง
ขอโปรดช่วย ให้สวยปิ๊ง.....เป็นพระคุณ เจ้าค่ะ......

ไม่มีความคิดเห็น: